فشار خون به صورت طبیعی باید چند باشد,گرچه تعدادی از مردم جامعه به طور سرشتی فشارخون پایینی دارند و به آن هم عادت کرده‌اند ولی فشارخون پایین آنقدرها هم خوب نیست و گاهی نشان‌دهنده وجود یک بیماری است.

 

فشارخون طبیعی چقدر است؟رسانه‌ها و پزشکان در آگاه‌کردن مردم از خطرهای فشارخون بالا موفق عمل کرده‌اند و قشر عظیمی از مردم اطلاعات خوبی در این زمینه دارند و خیلی زود افزایش فشارخون را احساس و به پزشک مراجعه می‌کنند اما درست نقطه مقابل این بیماری، فشارخون پایین است.

 

گرچه تعدادی از مردم جامعه به طور سرشتی فشارخون پایینی دارند و به آن هم عادت کرده‌اند ولی فشارخون پایین آنقدرها هم خوب نیست و گاهی نشان‌دهنده وجود یک بیماری است.

 

در این مطلب دکتر محمدرضا رجبی، متخصص قلب و عروق، فوق‌تخصص آنژیوپلاستی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهد، در این‌باره بیشتر توضیح داده‌اند.

 

سیستم گردش خون و قلب و عروق انسان برای اینکه بتواند خون و اکسیژن لازم را به اعضای مختلف برساند،

 

باید فشارخون مناسبی را در عروق تامین کند تا خونرسانی به بافت‌ها کافی باشد. معمولا فشارخون سیستولی که برخی مردم آن را فشار بزرگ می‌گویند، برای یک فرد طبیعی معادل با 120 میلی‌متر جیوه و فشار دیاستول که برخی مردم آن را فشار کوچک می‌نامند،

 

70 میلی‌متر جیوه است. چنانچه فشارخون از یک حدی پایین‌تر برود، می‌تواند برای بیمار مشکل‌ساز شود، گرچه فشارخون پایین بیشتر مواقع خوش‌خیم و فیزیولوژیک است.

 

فشارخون پایین یعنی چقدر؟

معمولا وقتی فشار سیستولی فرد زیر 90 میلی‌متر جیوه باشد، آن را فشارخون پایین تلقی می‌کنیم، گرچه خیلی‌ها با همین فشارخون زندگی می‌کنند و مشکلی هم برایشان ایجاد نمی‌شود ولی اگر فشارخون سیستولی کمتر از 80 میلی‌متر جیوه باشد، کاملا غیرعادی است و حتی امکان دارد باعث شوک بیمار شود.

 

چرا فشار بعضی‌ها افت می‌کند؟

برای پاسخ به این سوال باید مبتلایان به فشارخون پایین را در دو گروه قرار داد؛ اول، گروهی که به طور فیزیولوژیک و از ابتدا فشارخون پایین دارند.

 

بیشتر این افراد خانم‌های جوان، ضعیف و لاغری هستند که با افزایش سن و تقویت بدن مشکلشان به مرور برطرف می‌شود. گروهی هم ورزشکارانی‌اند که هنگام استراحت و خواب دچار افت فشارخون قابل‌توجهی می‌شوند.

 

هیچ‌یک از آنها بیمار تلقی نمی‌شوند و حتی علامتی هم ندارند زیرا بدن به همین فشارخون عادت کرده است. فقط در مواقعی که فشارخون پایین با علائم مشخصی همراه شود، به درمان نیاز است. گروه بعدی نیز افرادی هستند که فشارخون پایین آنها پاتولوژیک یا بیمارگونه است.

 

یعنی در سیستم گردش خونی‌شان مشکلی وجود دارد یا بیماری قلبی دارند؟

بله، گاهی افت فشارخون با علائم توام می‌شود و فرد با ضعف و بی‌حالی شدید، تعریق، سیاهی رفتن چشم یا سرگیجه شدید و حتی در مواقع شدید با سنکوپ یا کاهش هوشیاری مراجعه می‌کند. در این مواقع باید علت پیدا شود.

 

عواملی که در سیستم گردش خون تغییر ایجاد می‌کنند، بسیار متنوع‌اند. فرض کنید فردی دچار خونریزی است. از دست دادن خون در حجم زیاد،

 

به سرعت باعث کاهش حجم خون می‌شود. اسهال، استفراغ، گرمازدگی شدید و هر عاملی که باعث کاهش آب بدن شود یا استفاده از داروهای ضدفشارخون بالا بیش از مقدار توصیه شده، باعث افت فشارخون خواهد شد.

 

عفونت‌ها هم با ایجاد اتساع عروقی، افت فشارمی‌آورند. البته خونریزی یا اسهال و استفراغ هم می‌تواند باعث افت فشارخون شود ولی مهم‌تر از آنها بیماری‌های قلبی- عروقی است.

 

کدام بیماری‌های قلبی- عروقی باعث افت فشارخون می‌شوند؟

نارسایی قلب، بیماری‌های دریچه قلب، آریتمی‌ها و اختلال در پمپاژ طبیعی قلب. این نوع از افت فشارخون به درمان نیاز دارد.

 

اگر فشارخونتان پایین است…

برای فردی که بدون هیچ مشکل زمینه‌ای مدام دچار افت فشارخون می‌شود، چه توصیه‌ای دارید؟

 

اگر افت فشارخون در حد قابل‌توجهی نیست و فرد ضعیف یا بیش از حد لاغر است، توصیه می‌کنیم تغذیه مناسبی داشته باشد و با ورزش قوای جسمی خود را افزایش دهد.

 

بهتر است این قبیل افراد بیشتر از نمک و املاح استفاده کنند. گاهی شدت افت فشار آنقدر زیاد است که بیمار همیشه از بی‌حالی و ضعف شکایت می‌کند یا موقع برخاستن چشمش سیاهی می‌رود.

 

این حالت اصطلاحا افت فشارخون وضعیتی نامیده می‌شود. برای جلوگیری از افت فشارخون وضعیتی بهتر است بیماران صبح‌ها یک لیوان چای پررنگ که حاوی کافئین است، بنوشند. تجربه نشان داده نوشیدن چای تا حد زیادی جلوی افت فشارخون وضعیتی را می‌گیرد.

 

اگر با رعایت این توصیه‌ها تغییری در شرایط بیمار ایجاد نشد، می‌توان داروهای مناسبی را برای این بیماران تجویز کرد.

 

 

 

منبع:هفته نامه سلامت

دفتری بود که گاهی من و تو
می نوشتیم در آن
از غم و شادی و رویاهامان
از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم
من نوشتم از تو:
که اگر با تو قرارم باشد
تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد
که اگر دل به دلم بسپاری
و اگر همسفر من گردی
من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال
تا بدانجا که تو باشی و من و عشق و خدا!!!
تو نوشتی از من:
من که تنها بودم با تو شاعر گشتم
با تو گریه کردم
با تو خندیدم و رفتم تا عشق
نازنیم ای یار
من نوشتم هر بار
با تو خوشبخترین انسانم…
ولی افسوس
مدتی هست که دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!!

آخر قصه ی عشق ما را همان اول لو دادند

همان جایی که گفتند :

یکی بود … یکی نبود …

می ترسم از بعضی آدمها ...
آدمهایی که امروز دوستت دارند
 

 
و فردابدون هیچ توضیحی رهایت می کنند...


آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند

و فردا بیرحمانه قضاوتت می کنند...

 
آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی و فردا خشم و قهرشان...
 
آدمهایی که امروز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت...

 
آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند
 
و فردا سخت بر زمینت می زنند..
آدمهایی که مدام رنگ عوض می کنند
امروز سفیدند، فردا خاکستری، پس فردا سیاه...

آدمهایی که فقط ظاهرا آدمند ...

چیزی هستند شبیه مداد رنگی های دوران بچگی مان !!

هر چه بخواهند می کشند...

هر رنگ که بخواهند می زنند....

گاهی وقت ها
دلت می خواهد با یکی مهربان باشی
دوستش بداری
و برایش چای بریزی
گاهی وقت ها
دلت می خواهد یکی را صدا کنی
بگویی سلام
می آیی قدم بزنیم؟
گاهی وقت ها
دلت می خواهد یکی را ببینی
گاهی وقت ها…
آدم چه چیزهایِ ساده ای را
ندارد…..!

آدمـی که بخواهـد بـرود . . .
مـیـرود !
داد نمیـزند که مـن دارم میـروم ! ! !
آدمـی که رفتـنش را داد میـزند . . .
نمیخـواهد بـرود !
داد میـزند که نگـذارنـد بـرود